هنر معاصر
هنر معاصر هنر تولید شده در دوره کنونی است. هنر معاصر، گسترش یافته از هنر پست مدرن است که خود جانشین هنر نوگرا است.
نوگرایی :
نوگرایی، که از آن به نامهای تجدد یا مدرنیسم (Modernism) نیز یاد میشود، به معنی گرایش فکری و رفتاری به پدیدههای فرهنگی نو و پیشرفتهتر و کنار گذاردن برخی از سنتهای قدیمی است. نوگرایی فرایند گسترش خردگرایی در جامعه و تحقق آن در بستر مدرنیته است. نوگرایی یا مدرنیسم، گسترهای از جنبشهای فرهنگی که ریشه در تغییرات جامعه غربی در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم دارد، را توصیف میکند. این واژه مجموعهای از جنبشهای هنری، معماری، موسیقی، ادبیات و هنرهای کاربردی را که در این دوره زمانی رخ دادهاند، در بر دارد.
نوگرایی در عرصه هنر :
در عرصه هنر، نوگرایی (Modernism)، به صراحت ایدئولوژی رئالیسم (Realism) را رد میکند و در یک رویکرد انتقادی به کارهای گذشته از طریق بازنویسی، تجدید نظر، تقلید مسخره آمیز در اشکال جدید، الحاق و تکرار به گسترش مفاهیم و خلق هنری میپردازد.
هنر نوگرا :
هنر نوگرا یا هنر مدرن به انگلیسی : Modern artجنبش یا مکتبی هنری است که در غالب مجموعهای از جریانهای اصلاحطلبانه فرهنگی درهنر، معماری، موسیقی، ادبیات و هنرهای کاربردی، طی سه دهه قبل از سال ۱۹۱۴ به وجود آمد.
نوگرایی، فرایند و جریان تاریخی است که در عرصههای متنوع و مختلفی چون فلسفه، علم، سیاست، اقتصاد و هنر تأثیر مستقیم گذاشت. عبارت مدرنیسم جنبشهای زیاد سیاسی، فرهنگی و هنری را در بر میگیرد که ریشه در تغییرات جوامع غرب در پایان قرن نوزده و آغاز قرن بیستم دارند.
نوگرایی اندیشهای است که بر قدرت انسان برای ایجاد، بهبود و تغییر شکل محیط اطرافش، با استفاده از علم، تکنولوژی و آزمایشهای عملی، تأکید میکند.
هنر پسانو گرا :
هنر پسانوگر، هنر پست مدرن، بدنه جنبش هنریی است که به دنبال تناقضِ برخی از جنبههای مدرنیسم پدید آمده و یا توسعه یافته است. همچنین هنر پسانوگرا به مجموعه پیچیدهای از واکنشهایی مربوط میشود که در قبال فلسفه مدرن و پیش فرضهای آن صورت گرفتهاند، بدون آن که در اصول عقاید اساسی کمترین توافقی بین آنها وجود داشته باشد. بطور کلی، جنبشهایی همچون چیدمان، هنر مفهومی و چندرسانهای به ویژه مربوط به ویدیو به عنوان پست مدرن توضیح داده شدهاند.
ویژگی های هنر پسانو گرا :
ویژگیهای مختلفی وجود دارد که پست مدرن بودنِ یک هنر را بما نشان میدهد. استفاده از واژههای برجسته به عنوان عنصر مرکزی هنری، کلاژ یاچسبانهکاری، ساده گرایی یا مینیمالیسم ، تخصیص،هنر اجرا، بازیافتِ سبکها و تمهای گذشته در یک بستر مدرن امروزی، همچنین مانع گسست میان هنرهای زیبا و هنرهای برجسته و کم فرهنگی و فرهنگ عامه است.
دو مکتب پسانو گرا :
دادائیسم :
در اوایل قرن بیستم، مارسل دوشان، شاشگاهی را به عنوان یک مجسمه به نمایش گذاشت. نظر او این بود که مردم را ترغیب کند تا توالت سرپایی را یک اثر هنری ببینند. این اثر در هنر قرن بیستم یک نقطه عطف محسوب میگردد و یکی از آثار شاخص هنر مفهومی شناخته میشود.
مینیمالیسم :
سادهگرایی یا مینیمالیسمیا کمینهگرایی یا هنر کمینه یا هنر موجز یک مکتب هنری است که اساس آثار و بیان خود را بر پایه سادگی بیان و روشهای ساده و خالی از پیچیدگی معمول فلسفی و یا شبه فلسفی بنیان گذاشتهاست. از نامهای دیگر این جنبش abc art و هنر تحتاللفظی (literalist art) میباشد.
هنر معاصر
هنر معاصر هنر تولید شده در دوره کنونی است. هنر معاصر، گسترش یافته از هنر پست مدرن است که خود جانشین هنر نوگرا است.
مکاتب معروف به تفکیک دهه های نیمه دوم قرن بیستم :
دهه پنجاه : تاشیسم یا رنگ پاشی
دهه شصت : پاپ آرت
دهه هفتاد : هنر فمنیستی ، فوتورئالیسم ، هنر ویدئویی ، هنر زمینی ، چیدمان (هفت چنار عباس کیارستمی)
دهه هشتاد : گرافیتی ، نئواکسپرسیونیسم یا نو هیجان نمایی
دهه نود : هنر دیجیتال ، وپورویو ، وی ایچ اس ، گلیچ
دهه اول قرن بیست و یک : ویدئو جاکی ، استاکیسم